U2 Bildiğimiz Gibi

Bono'ya kızıyoruz ediyoruz. Hırpalıyoruz. Çekiştiriyoruz. Ama günün sonunda pamuklara sarıp kalpler göndererek şarkılarını dinliyoruz. Çünkü bu adam ve şürekası her zaman doğru zamanda doğru yerde karşımıza çıkıyor. Tamam, politik olarak bazen yanlış yerde, yanlış zamanda oldukları malumunuz. Fakat müzikal olarak bu açıklarını kapatmayı biliyorlar. Bir şekilde eşeklik de etseler hemen bir albümle, konserle, kalplerimize giriveriyorlar. Hiçbir zaman Morrissey gibi "nefret edilme" noktasına gelmeden tatlıya bağlıyorlar.

Gerçekten doğru zamanda doğru yerde olmayı biliyorlar. Myanmar'da vaktiyle tutsak tutulan Aung San Suu Kyi'ye destek çıktılar (sonra kadın cacık çıktı, desteklerini geri çektiler; ama tarih ne acayip ki kadın yeniden mazlum pozisyonuna düştü - karışık mevzu). Doksanların sonunda Bosna'ya el uzattılar. Birçok sivil toplum kuruluşuyla işbirliği yaptılar. Etiyopya için konser düzenlediler. Falan filan.

Bu işin sadece siyasi kısmıydı.

Müzikal olarak da hep "düştüğümüz" anlarda ellerini uzattılar. Kendi hayatımda da hep böyle çalkantılı zamanlara denk geldi albümleri. Ne zaman düşüşe geçsem o dönem bir U2 albümü çıkageldi. İlginç değil mi? Adamlar sanki beni duyuyor. İki binlere zayıf bir giriş yapsalar da No Line On the Horizon ile tekrardan ivme yakaladılar. Çoğunluk tarafından olumsuz karşılansa da Innocence ve Experience denemeleri bence çok iyiydi. Yine "tam yerine rast geldi U2 albümü kondu".

"Konser isteriz" feryatlarımızı duymuş olacaklar ki yıllar sonrasında bile hatırlanacak güzel bir işe imza attılar. Mart ve Nisan ayları boyunca dört farklı konser kayıtlarını Youtube üstünden bedava yayınlayacaklar. Videolar sadece 48 saat boyunca izlenebilecek. Dört farklı on yılı kapsayan bu konserler gerçekten de nokta atışı seçilmiş. U2 tarihinin adeta bir özeti. Seksenlerde Amerika'da, doksanlarda Meksika'da, iki binlerde İrlanda'da ve iki bin onlarda Paris'teyiz. İlk konser dün gece canlı olarak yayınlandı. Linki paylaşayım ki zaman geçmeden izlemek isteyenler faydalansın.

Vakti az olanlar için "bir" konser seçecek olsam bunlardan Meksika konserini seçerdim. Onu sakın kaçırmayın. 1 Nisan günü yayınlanacak, saatlerinizi kurun. 25 Mart tarihinde kült 1983 Amerika konseri ve 10 Nisan'da 2015 Paris konseri yayınlanacak. Özellikle sonuncusu heyecanlandırıyor. Dünkü konser öncesinde ufak bir röportaj yayınlandı Edge'le. Ona da göz atmakta fayda var.

Adamlar ne yapıp ne ettiler yine bizleri tavladılar. Herkes gider Bono kalır. Anlaşılan o. Seni seviyoruz sevimsiz sevimli serseri herif. Belki ufak bir hareket ama bana ve yüz binlerce insana o kadar iyi geldi ki. Umudumuzu yitirdiğimiz, sağlığımızı yitirdiğimiz, psikolojimizi yitirdiğimiz şu günlerde iki saatlik bir kaçış. Gerçek bir konser deneyimi yaşayacakmış gibi kalbim çarparak ekran başındaydım. Tüylerim dikelmiş vaziyette. Şarkıyı eşine ithaf ettiğinde birkaç gözyaşı bile dökmüş olabilirim. Bu heyecanı nasıl da özlemişim.

Karun kadar zengin olup da hala konserlerini parasız göstermekten imtina eden örneklere selam olsun. Sizi de hatırlayacağız ama nasıl... 

Pandemide bizi Eivor ve U2 yalnız bırakmadı. Kötü günde yanınızda olanları asla unutmazsınız.