Höst

Birisi Rock and Roll Hall of Fame'e dur diyebilir mi? Adamlar bu yıl da metal camiasını görmezden gelerek pop yıldızlarını onur listesine aldılar. Bu yıl ellinci yılındaki Judas Priest ve Motörhead adaylar arasındaydı fakat yine dahil edilmediler. Onun yerine Depeche Mode ve Whitney Houston'ı layık gördüler. E ben ne diyeyim size artık.

2020 itibariyle listeye hala dahil edilmemiş olan rock devlerinden birkaçı şöyle: Judas Priest, Motörhead, Iron Maiden, Soundgarden, Megadeth, Pantera, Dio ve Alice in Chains. Peki bu devlerin karşılığında kimler var listede; Janet Jackson, Whitney Houston, Michael Jackson, Madonna, Donna Summer, ABBA... Rock müzikle uzaktan yakından ilgisi olmayan isimler. Ama şunu da söylemek gerek, bu isimlerin hepsi, pop müzik tarihi için köşetaşı olmuş isimler ve eğer ileride bir gün Pop Hall of Fame kurulursa muhakkak ilk dahil edilmesi gereken isimlerden.

Bu saçma ikiyüzlülük karşısında zaman zaman rock yıldızları da ses yükseltiyor. Nitekim bu sefer Judas Priest'e sonradan dahil olan Richie Faulkner, açtı ağzını yumdu gözünü.

"Daha önce de söyledim ama elli yıldır müziğin içinde olup hala devam etmek, dünyanın en iyi hayranları için dünyayı turlamak en büyük ödül olmalı. Bu kurumlar bu isimler sayesinde kuruldu ve onların isimlerini listeye dahil etmemek koca bir şaka olmalı."

Haksız mı? Judas Priest, elli yıldır rock müzik için yollarda ve görmezden geliniyor. Keza Motörhead de. Motörhead kadar eşsiz bir metal grubu daha var mı? Lemmy'nin kendine has vokali, sert tonu, müthiş riffleriyle dört başı mamur bir kırk yıllık dev. Gerçekten de bu isimler olmasa rock müzik eksik kalırdı. Dahil edilmeyen grupların her biri benim için üzüntü kaynağı olsa da bu iki grubu bu yıl ıskalamaları gerçekten sinirlendirdi (hoş, Deep Purple gibi yarım asırlık bir grubu bile yeni dahil ettiler, Deep Purple lan!).

Özellikle de Lemmy'i o listede görememem üzdü. Çünkü kanser olmasına rağmen sahnede rock n'roll yapmaya çalışan, festivallerde güçlükle hareket etmesine rağmen sahne alan bir savaşçıdan bahsediyoruz. Son nefesine kadar sahnedeydi. Bu müzik türü için elinden geleni ardına koymadı. Mötley Crüe soytarıları gibi ikide bir veda turnesi yapıp paraları cukkaladıktan sonra "şaka!" demedi. Efendi gibi çaldı ve öldü. Ne esaslı adammış. Bu şarkı, onu dışlayan pembe popolu beyaz yakalı kodamanlara gelsin (sonraki video da vicdanlarına -ki Lemmy'nin son konserlerinden biri ve hastalığı yüzünden şarkıları karıştırıyor ama ne gam, yine müthiş!).