Birincisi teknik elverişsizlik. Hala mesela Deep Purple konserlerinde "Child In Time", Robert Plant konserlerinde "Stairway to Heaven" bekleyenler var. Çok yersiz beklentiler. Zira bir dönem bulundukları dünyanın en gözde iki vokali olan bu adamlar bugün dünkü kadar vahşice şarkılarını okuyamıyor. Ki normaldir. Yaşları yetmiş. Fakat hala onları sömürme derdinde hayranları. Çıkmayacak seslerden medet ummaktalar. Anlayabiliyorum taleplerini. Ben de ömrümde bir defa bu isimleri izlesem en unutulmaz şarkılarından bir derleme beklerim. Ama öyle olamayacağının da farkındayım. Celebration Day'i düşünün. Led Zeppelin'in tek gecelik dönüş konseri. Memnun kaldınız mı ? Bir yere dek kaldım. Fakat içten içe olmamış dediğimiz şarkılar da olmadı mı ? Sesi bugün neye yetiyorsa onu izleyenlere sunmalarını daha akılcı bulanlardanım. Kötü bir performans izlemektense !
Plant diyor ki, "her daim ileri". Çok doğru. 2018 yılında hala kendisinden safkan bir Led Zeppelin seti beklemek haksızlık. Üzerinden bir dolu Plant solo albümü geçmiş. Haksızlık olmaz mı sanatçıya? Tüm ürettiği o albümleri çöpe atmasını talep ediyorsunuz. Fakat sanat ilerler. Durmaz. Led Zeppelin 70'lerin efsanesiydi ve bitti. Devamında gelen şarkılara saygı duymak gerek.
Keşke bu isimleri efsane yıllarında seyredebilseydik. Ritchie Blackmore'lu ve John Bonham'lı kadrolarıyla. Fakat olmadı. Elimizdekiyle yetineceğiz. Hala bu güzel sesler hayattayken keyfini çıkaracağız. Oydu buydu demeden. Bob Dylan'ı hatırlayın. Kendisi bizzat kendi şarkılarını yerle bir ederek okuyor her gece. Sanat kendini ifade etmekse -ki öyle- bunu yapıyor. Bin sene önce kaydettiği stüdyo haliyle okumaktansa onu sürekli yoğuruyor. Kildenmiş gibi.
Yani anlayacağınız o güzel konserlere katıldığınızda otuz senelik şarkıları isterken aklınıza bunlar gelsin. İstemek hakkınız. Fakat alacağınız şey sizi tatmin etmeyebilir. Sanat ilerler. Sanat ilericidir.
Yeri gelmişken Ringo Starr'a çatalım. Kendisini geçenlerde Twitter'da gördüm. Her yazdığını "barış" ibaresiyle sunuyor, fotoğraflarında barış sembolü yapıp, eline geçen tüm emojileri kullanıyor. Ne güzel. Sonra bakıyoruz bir fotoğraf, Ringo beyefendi eğilmiş. Tepesinde bir kılıç. Sir ilan ediliyor. Yanında yazmış "Sir Ringo için bir diğer yoğun gün, barış ve aşk barış ve aşk". Gülme geldi. Ne desem boş. Söylenecekleri herhalde anlamışsınızdır. Lennon da böyleydi. Harrison dışında ciddiyetli bir Beatles daha olmadı. Bunu bilir bunu söylerim. Plastik duyarlılıkları.
Çok güzel bir şarkı paylaşayım. Çiçek. Böcek. Bulut. Deniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder