Blogun çivisi çıktı. Ne uğradığım var ne kafa yorduğum. Belki de artık podcast işini hayata geçirmeliyim. Daha mı kolay olur dersiniz? Bilmiyorum. Bir şey yapma dürtüsü içindeyim. Ne sayfamı boşmaka istiyorum ne de eskisi kadar yazmak. Yine iki arada. Hep böyle yaşıyorum. İki ucun ortasında. Blogun artık işlevi kalmadığı ortada. Rakamlar ortada. Twitter bile ölüyor. Instagram komada. Her şey çabuk eskiyor. Bloga dair heyecanımın kalmadığını yıl sonu albümleri listemi hazırlamadığım an farkettim. Eskiden iyi kötü kenara köşeye yazardım. Sene sonunda sunardım. Şimdi liste filan yok. Yine naif bir tavırla yazmışım 3-5. Fakat ondan liste çıkmaz. Şu söz verdiğim konserleri yazsam yeter. Fakat onca anlatabileceğim şey varken anlatmamam elimin gitmemesi hayra alamet değil. İnanın bir ömürlük anlatacaklarım var. Ama olmuyor. Blogun geleceği? Yaşayıp göreceğiz. Elimden geleni yapmaya çalışıyorum. Nerede ve ne şartta olursam olayım yazmaya devam edeceğim deyip bugün ikonuna bile tıklamamam beni üzüyor. Özür dilerim.
"Ve en sonunda göreceğin aşk, verdiğin aşka eşit olacaktır." - The Beatles (The End) 🎵🐝💕🌻🌍🐾
27 Kasım 2022 Pazar
Tavşan
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Podcast yaparsan da onları blogda yayınla ama... Blogcu doğup blogcu ölecek kitleni unutma!:)
YanıtlaSilNe sonuç olursa olsun duyuracağım :)) Blogu hala yaşatan ve en iyi şekilde sürdüren yazarlara hayranım!
SilHiç gerek yok özüre, çünkü çoğumuz aynı şeyi hissediyoruz. Twitter ve facebook kullanmıyorum, instagrama girdim ama itiraf edeyim çok anlamsız geldi sanırım çıkacağım ay sonunda. Youtube hiç benlik değil çok işi var bence. Podcast delisiyim, çok seviyorum! Evet, podcast iyi gelebilir, daha dinamik bir yer orası..
YanıtlaSilBlogger.. Bilmiyorum ben de karışığım. Radikal bir karar alabilirim her an :)
Kolay gelsin, ne keyif veriyorsa sana onu yap! Sonuçta sırf kendimiz için yapmıyor muyuz?
Açıkçası blog benden çıktı :) Yani sadece kendi keyfime oturup yazmıyorum. Fakat günün sonunda haklısınız. İyi ki yazmışım diyorum. Kendime günlük gibi notlar bırakmaktan düzenli yazı yazmaya evrilmek.. Güzel zamanlardı :) Sosyalde ilerlemek güç. Zira durmadan etkileşimde bulunulmalı. Ve genelde de ses getirerek. Yani öyle usulca yazıp bırakırsam ne likelanır ne paylaşılır :D Bilemedim. Kapanışı bayram gibi yapacağım o kesin :) Burası bana 12 güzel yıl yaşattı. Kimi zaman destek oldu. Çok iyi insanlar tanıdım. Dolayısıyla blog kimliğinden çıktı :))
SilSize tamamen hak veriyorum, Blogspot'un altın yılları biteli çok oldu. Aslında yabancı dillerde tamamen Blogspot üstünden gitmeyen bir blogculuk anlayışı devam ediyor, burada ise tamamen sosyal medyaya taşındı. Yine de 14-15 yaşlarından beri sizi okuyan biri olarak tüm bu hissettiklerinize, yaşananlara üzülmeden edemedim. Lisede müziğe gönül vermeye yeni yeni başlayan biriyken burası benim için cennet gibiydi, yeni bir yazı gelmiş mi diye sayfayı yeniler dururdum. Sizden ve kaleminizden o kadar çok şey kaptım, o kadar faydalandım ki işlerin bu raddeye gelmesi şimdi canımı sıkıyor. Tüm o birikiminizin yanında eşsiz bir de anlatımınız var ve bence ne formda olursa olsun bunu başkalarıyla da paylaşmalısınız.
YanıtlaSilBen podcast işinden pek anlamıyorum ama ne kadar popüler olduğunu biliyorum; hem de şimdilerin altın çocuğu olduğu için platformlar sürekli öne çıkartıyor, Google'ın -bence- buradan kestiği destek gibi bir durum orada söz konusu değil. Twitter halihazırda bir kitlesi olanlara daha çok uyuyor, podcast yaparsanız orayı da kullanabilirsiniz diye düşünüyorum. Instagram ve Youtube'un işleyişi hakkında ise pek fikrim yok. Elbette ne yapacağınız ya da yapmayacağınız konusunda yön çizmek sizin bileceğiniz iş, sadece bu blog hangi formda devam ederse etsin bir okuyucunuz/dinleyiciniz/izleyiciniz olduğunu bilin istedim. Umarım sizi eski heyecanınızla tekrar görürüz, sevgiler
Açıkçası ne yazacağımı bilemedim ve uzun süre düşündüm. Çünkü yorum beni hem sevindirdi hem üzdü. Üzülme sebebim yüz üstü bırakıyor gibi hissettmem. Söylediğiniz her şey bana "işte bu yüzden iyi ki yazmışım" dedirtti. Blogumun tek amacı vardı o da müziği paylaşmak. Sanırım başarmışım :) Gerçekten mutlu oldum. Çok teşekkürler. Gerçekten bana kalsa bu sayfayı bir on sene daha devam ettirebilirim ama garip bir şekilde o şevki kaybettim ve maalesef kitlemizi de kaybettik. İnsanlar haklı olarak farklı mecralara geçti dediğiniz gibi. Bunca yıl yazarken kendi hayatıma da katkısı oldu buranın kimi zamanlar iyileştirdi diyebilirim. O yüzden bırakmak kolay olmayacak. Ne olursa olsun o değişim gelecek ve buradan duyuracağım. Bir şekilde müzik yolculuğumuzu dostlarla sürdürebiliriz. Bunu çok isterim :) Bir çözüm bulacağım. Bakalım :)
Sil