Ses Bir İki

Podcast kaydetmem konusunda uzun zamandır çevremin benden beklentisi var.
Bunun farkındayım elbette. Ben de istiyorum.
Fakat bir sorun var: ses.
Arkadaşlar.. geçenlerde bir deneme kaydı aldım (paylaşmadım elbette).
O kadar silik bir sesim var ki. Davudi desen değil, mikrofonik desen alakası bile yok.
Elbette bir Barry White olmam beklenmiyordur..
Konuşuyorum ama kime konuşuyorum.
Farklı bir tınısı olduğunu biliyorum. Bunu yıllardır söylerler (literatüre bile geçmiştir).
Ama bu tarz yayıncılıkta insanın kulağını da hoş etmeniz gerekir.
Ne demek istiyorum?
Genelde bu podcastler araçta veya mutfaklarda dinleniyor.
Yanlışım varsa eğer düzeltin.
Dolayısıyla zaten bir başka işin arasında kendinizi duyurmanız gerekiyor.
Sevdiğim podcastlerin neredeyse tamamında o sesler kendini insan hatırlatıyor.
"Buradayım" diyor.
Başka bir şeye odaklansanız bile bir şekilde arkada söyledikleriniz hedefini buluyor.
Benim sesim ise suya yazmak gibi adeta. Ben bile kendi yayınımın başını unuttum.
İçime içime konuşuyor gibiyim.
Peki ne yapacağız?
Düşünüyorum. Belki sesime bass ekleyebilirim.
Yapay durmasından korkuyorum ama denemeye değer.
Yani bir çabam var. Podcast yayınlarım gelebilir... gelmeyebilir de.
İçime sindiği an yayına gireriz. Kuşku yok.
Bana sorsalar, şu hayatta en sevmediğin huyun nedir diye, mükemmeliyetçiliğim derim.
Delirirsiniz tanısanız.
Şimdi bu sesi kafaya taktım, sittin sene çözmeden girişemem bu yayın işlerine.
Panik yok. Deneyeceğiz.
Beceremezsek biz yine buradan devam. Ne yapalım.
Canımız saolsun.