Yolunu Kaybetmişlere Gece Şarkıları

"Varlığımı korumak için bütün gün kendimle uğraşıyorum.

Çünkü varlığımı korumazsam dağılıp paramparça olacağımı sanıyorum.

Korkuyla ve sımsıkı kapanıyorum kendime.

Kendime sımsıkı kapansam da, yine her gün bitiminde 
Hep aynı eksikliği, hep aynı yetinmezliği yaşıyorum

 Hayatın bütün bu şekillenişi...

Vitrinler, konuşma biçimleri, eşyalar, yollar, fikirler, alkışkanlıklar,

Beklentiler, bütün bu sistem her şey, ama her şey beni kendime kapatıyor."

Kilitli Kapının Ardındaki Yer - Cezmi Ersöz

* * *

Gece yolculuklarını oldum olası çok sevmişimdir; güneşin yok olduğu, beyin yakıcı sıcağın kaybolduğu, çılgın dünyanın uslandığı, gece seslerinin duyulduğu gecelerde yola çıkmak yeniden ve yeniden. Dünya upuzun bir gece yolculuğu. Nereye ne zaman gideceğimizi kimse bilmiyor. Farlar açık. Eller direksiyonda kenetli vaziyette. Dolanıyoruz sokaklarda. Amerikan Güzeli (American Beauty) filminde bir poşet havada amaçsızca süzülüyordu ya, işte ona benziyoruz sanırım. Hayatımıza giren herkes poşetin bir yanından tutup içine üflüyor ve süzülmeye başlıyoruz havada, nereye konacağımız bilmeden öylece. Gece şairi üstat Cohen de katılıyor sanırım bana, "..fakat o çöp torbaları kadar inatçıyımdır, zamanın eskitemediği. bir çöpüm ama halen bu küçük yabani buketi elimde tutuyorum". İşte böylesi sürüklendiğim gecelerde birisi hep benim yanımda oluyor. Saçları dökülmüş minyon bir tip. Vegan, şarkıcı. Uzaylı olduğundan şüpheleniyorum. Kimden bahsettiğimi anladınız sanırım. Fazla açık ettim, hay Allah. Moby'den söz ediyorum.

 
Kendisini tanımayan yoktur herhalde. Özellikle 90'ların sonunda çıkardığı elektronik temelli albümlerle bir nesli fazlasıyla etkisi altında bırakmıştı. Yaptığı şarkılar kimi zaman insanın yüzüne aptalca bir tebessüm kondurmuştu. Bazen de direk insanın gözyaşı pınarlarını hedef almıştı. Genellikle yeni şarkıları daha ilk çıktığı  andan itibaren kişisel gece yolculuğu şarkıları listemdeki yerini alıverir, hiç sekmeden. Moby, hiç tanımadığım yoldaşım. Gözüme uyku girdiğinde veya gözyaşlarıyla görüşüm kapandığında direksiyona hemen kendisi geçer, tereddüt etmeden. Kaç defa hayatımı kurtardı kendisi kim bilir !

"Bindik bir alamete, gidiyoruz kıyamete" dünyası burası, ne zaman hangi istasyonda ineceğimizi hiçbir zaman öğrenemeyeceğiz maalesef. Sallanan bir trende, kendimize yer bulmuşuz; tutunacak tutacak aranıyoruz. Kimi zaman bir arkadaş eli, kimi zaman bir şarkı. Moby her zaman geceleri nöbette beklemede. Çoğunluğun aksine ben kendisinin dramatik ve yavaş parçalarını daha çok seviyorum. Elbette hareketli şarkılarını da aralarda açarım fakat depresif şarkı konusunda bence kendisi için dünya markası tanımlaması yapılabilir.
  
Olur ya siz de bu gece yoldaysanız ve yalnızsanız arkadaşlık edecek bir şarkı listesi elinizin altında bulunsun. Ne olur ne olmaz. Gece uzun. En sevdiğim yirmi şarkısını bu geceye özel seçtim. Hareketli şarkılarından da aralara sıkıştırdım fakat genel tablomuz melankoli. Neden öyle.. Bilmiyorum, gece hali derim. Umut takviyeli depresif şekerler. Arabanızın torpido gözünde bulundurun. Unutmadan söyleyeyim, Mistake şarkısında dikkat edin. Direksiyonu sıkı tutun lütfen.

"Bu şekilde konuşma.. beni bir daha terk etme.

Ah, hiç bu kadar kendimi kaybolmuş hissetmemiştim,

Ve dünya kapılarını kapatmakta, başka hiçbir şeyi bu kadar çok istememiştim

Canımı bu şekilde yakma, bu şekilde dokunma.."