Mutlu Yıllar

"Gerçek gezginler yalnızca çıkıp gidenlerdir. Sadece çıkıp gitmek için.
Balonları andıran hafif yürekleriyle. Kaderlerine sırt çevirmezler ve hiç bilmezler,
Neden 'hadi!' diye durmadan sayıkladıklarını."
- Charles Baudelaire (Le Voyage)

Güzel bir seneydi diyebilirim. Konserler açısından özellikle iyiydi.
Yılın en iyi konseri Nick Cave & the Bad Seeds'ten geldi. Nefessiz seyrettik.
Eivør da yılın sürpriziydi. Karnımızda minik kelebekler uçuştu onu izlerken.
Bir de ucundan ıskaladıklarımız var ki hiç hatırlatmayın.

Kadınlardan kazık yeme dalında Oscar Ödülü verilseydi bu sene sahibi ben olurdum muhakak.
Gelen vurdu giden vurdu.
Yüzümü sadece hemcinslerim güldürdü, teşekkürler.
Önümüzdeki 365 günde kadınlar benim için daha şefkatli olursa sevinirim. Duyrulur.

Sinemaya gitmediğim bir seneydi. İnanın abartmıyorum. Üç veya dört defa gitmişsem gitmişimdir.
A Quiet Place ve La nuit a dévoré le monde izlerken zevk aldıklarım.
Festival mestival katılmadım.
Bu ülkede öyle şeyler hoşuma gitmiyor. Fahiş bilet fiyatları ve rahatsızlık veren seyirci kitlesi.

Aslında hayatımın en yalnız senesiydi diyebilirim ama o kadar çok şey doldurmuşum ki aralara...
Hiçbir şey hissetmedim diyebilirim.
Bazı insanları defterimden çıkardım. Yenilerini ekledim.
Çok eğlendiğim nadir anlar yaşadım bu sene. Özele girmiyorum. Fakat iyiydi. Mutlu olduk.

Aşık olmanın eşiğine geldim. Düşmesek bari.

Ben hep Hindistan'da gerçek aşkı bulacağımı düşünürdüm. Kim bilir.

Ne biçim işler bunlar. Ne zaman ne olacağı belli olmuyor.

Bir de bakmışsınız yarın düğün tarihimi paylaşıyorum. Hayaller hayatlar.

Geceyarısı diskomuza hoşgeldiniz müzikseverler. Mylène Farmer'la geceyi taçlandırıyoruz.
En büyük Frankofon şarkıcı kendisidir bugünün dünyasında. Kim kaldı zaten geriye?
İyilerden kaçı kaldı bugün? Yarın bugünden daha mı iyi daha mı kötü olacak bilemiyoruz.
Fakat yaşıyoruz. Umutluyuz. Disko disko bir hayat olması dileğiyle. Disko!