Nicki Minaj - Queen (2018)

Sizi bilmem ama Nicki Minaj bence çok yetenekli bir şarkıcı. Hatta bunu daha ileri götürüyorum, Minaj, yaşayan en büyük kadın hip-hop yıldızıdır. Biliyorum, kendisinin gıcık yüz ifadesi, sınırları zorlayan çıplak vaziyeti (yakında herhalde göğsünü ve kalçalarını burnumuza sokacak) bir süre sonra sıksa da gerçekten kaliteli bir sanatçı. İnanın bana.

Şimdiye kadar çıkardığı tüm albümleri beğensem de şunda ısrarcıydım, "Nicki iyi şarkıcı, ama düetlerde görece daha başarılı". Queen, Nicki'nin özgürleştiği albüm olmuş, baştan sona kendini dinletiyor. İsmiyle müsemma artık kraliçeliğini ilan ediyor adeta.

Albümde kimler yok ki? Eminem, Lil Wayne, The Weeknd, Ariana Grande, Future... Bir ben yokum herhalde. Hip-hop camiasının çoğu burada.

Kapağı ağır bir sansüre maruz kalsa da bu Kleopatra esintili efil efil kapak bence oldukça başarılı. Maksat çok konuşulmaksa -ki öyle- bunu başarıyor bence.

Billboard listesinde zirveyi göremese de kendisi ikinci sıraya dek yükselebildi. Pinkprint'ten beri dört sene geçmiş tastamam. O da bu seviyede takılı kalmıştı. Maalesef o Pink Friday fırtınası kadar etki yaratamamış bu albüm.

Dert mi ? Değil. Çünkü albüm müthiş bir şarkıyla açılıyor. Ganja Burns'te tacını takan Minaj Hanım, pop/r&b şarkısıyla başladığı albüme daha sert bir hip-hop şarkısıyla devam ediyor, Majesty. Eminem ve Labrinth'in arka vokalleriyle destek verdiği şarkıda Eminem adeta nefesini tutup sergilediği rap performansıyla benim de nefesimi kesmeyi başarıyor.

Barbie Dreams, Princevari döngüsel bir r&b tribi. Nicki'nin belki en sevdiğim yanı böyle döngüsel şarkılar yapması. Şarkıyı üst üste dinlediğinizde büyülendiğinizi hissedebilirsiniz.

Lil Wayne oldum olası sevdiğim bir rap şarkıcısı. Zaten Nicki'yle Lil Wayne'in de kanları uyuşuyor. Rich Sex gerçekten muhteşem bir düet. O basslar underground duruşla birleşiyor ve ortaya zımba gibi bir şarkı çıkıyor. Sesi kökleyiniz.

Düzenleme olarak albümün en iyisi diyebileceğim Hard White, Nicki'nin diskografisi içinde de öne çıkmakta, hele o tekinsiz melodisi...

Ariana Grande'yi pek sevmesem de bu sene gerçekten haddinden fazla iyi işler ortaya koydu. Ne yazık ki Bed şarkısı bunlardan değil. Kötü diyemem. Fakat daha iyileri varken albümde bu şarkı birkaç adım geride.

Nicki gibi düetlerde başarılı bulduğum ikinci isim The Weeknd'in bu albümde kendine yer edinmesi sevindirici. O da maşallah nereye el atsa başarılı oluyor. Thought I Knew You da bir yeni örneği.

Chun-Li çok karanlık ve underground geldi bana. Albümün en iyi anlarından. Peşinden gelen LLC, Good Form (en iyi şarkısı bence), Nip Tuck'la beraber on beş dakikaya yakın hipnotik bir yolculuğa çıkıyoruz. Çok doğru bir şarkı sıralamasıyla sunulmuş bu albüm bana kalırsa.

Sonlara doğru biraz sönükleşse de albümün en iyi şarkılarından bazıları da sonda. Come See About Me çok tatlı bir mid-tempo şarkı. Nefessiz okunan onca şarkıdan sonra soluk almak için güzel düşünülmüş. Pink Friday Reloaded'daki Marilyn Monroe şarkısı gibi (o da ne güzel şarkıydı mübarek!).

Bana kalırsa albümün en son şarkısı olması gereken Sir. Onun peşinden gelen hiçbir şarkı tat vermediği gibi albümün süresini sündürmeye yarıyor. Kaldı ki bu şarkı tam bir kapanış teması.

Canavar gibi albüm.

* * *

Çok açık konuşayım dostlar, Beyoncé hikaye, Nicki şahane. İtirazlarınızı bekliyorum. Bu camiada saydığım bir Rihanna vardır bir de Minaj. İlk çıktığı zamandan beri kendisinin arkasındayım. O nedenle de arkadaşlar çok dalga geçer benimle fakat hiç umrumda değil çünkü kaliteli müziği yapan kimse ben destekçisiyim.

Bunları Dinlemek Lazım: Ganja Burns, Majesty, Rich Sex, Hard White, Chun-Li, Good Form, Nip Tuck, Come See About Me