Prince - 4Ever (2016)

 

Geçen sene aslında ne gibi umutlarımız vardı. Müzik adına güzel bir sene olacaktı. Planlar bozuldu, lise sıralarında ayıla bayıla dinlediğimiz Prince öldü. Ben sarsıldım çünkü adamın bende yüzlerce dakikalık anısı var. Eğer bugün pop müziği severek dinliyorsam, bunda ne kadar Madonna'nın, Cyndi Lauper'ın, Tina Turner'ın, Michael Jackson'ın, Pet Shop Boys'un etkisi varsa bir o kadar da Prince'in etkisi vardır. Pop müziğin altın yılları seksenlerin biricik prensi. Çok erken bir kayıp.

Androjeni imajı, gitar tekniği, üretken bestekarlığı ve müthiş sahne enerjisiyle dönemin en yetenekli pop yıldızıydı hiç şüphesiz. Kasım 2016'da çıkan yeni toplama albüm 4Ever da sanatçının otuz yıllık kariyerini geniş bir çerçeveden görüyor. Aslında çok da geniş olduğu söylenemez çünkü Prince'in 80'ler ve 90'lar şarkılarıyla sınırlandırılmış bir toplama. 2000'li yıllardan tek bir şarkı dahi yok. Oysa bahsi geçen dönemde ne cevherler vardı (Fury, The Word, Act of God, Te Amo Corazon, Guitar, Chelsea Rodgers, The One U Wanna C, A Million Days, Cinnamon Girl,...).

Şarkıların fevkalade ticari kaygılarla seçildiği aşikar. Fakat insanın aklına şu soru geliyor, "madem sadece ilk yirmi yıllık dönemi kapsayacaktı (1978 çıkışlı Soft and Wet hariç), bunu vaktiyle zaten layıkıyla yerine getiren The Hits serisinin üstüne neden bir şeyler koymadınız ?". 90'ların başında çıkan ve üç farklı basımla yayınlanan The Hits, 4Ever'ın içerdiği şarkılarından neredeyse tamamını barındırıyordu. Keşke yukarıda adını verdiğim yeni şarkılarına da fazladan bir disklik yer ayrılsaydı.

Peki neden 4Ever'a para verip de alalım ? Tek net cevabım olabilir, albümün numarası, şimdiye kadar ortaya çıkmayan Moonbeam Levels şarkısının ilk defa bu albümde yayınlanıyor oluşu. 1982 yılında kaydedilen fakat bugüne kadar hiçbir albümde kendine yer bulamayan şarkı tam anlamıyla Prince şarkısı. Gün yüzüne çıkarılması sevindirici. Eğer vaktiyle The Hits albümlerini aldıysanız ve tek şarkı için para vermeyi gözden çıkaramıyorsanız 4Ever'dan uzak durmakta fayda var ama dediğim gibi, bu şarkıyı, Moonbeam Levels'ı dinlemek lazım. Hayli kayda değer bir keşif oldu. 4Ever'ın bir diğer problemi de ses kalitesi. Hemen bir önceki toplaması Ultimate'in ses kalitesi oysa ne tatmin ediciydi (Allah'ı var, onun da şarkı listesi fevkalade eksikti, fakat kaliteli master yapılmıştı).

Bir diğer problemimiz ise sansür meselesi. Evet yanlış duymadınız, sene olmuş 2016 hala albümler editlenerek sansüre maruz kalıyor. Bilmiyorum teknik bir problem mi oldu, yoksa bilinçli bir tercih miydi, fakat albümde bulunan Controversy'nin "Am I black or white? Am I straight or gay? (Siyah mıyım yoksa beyaz mı ? Eşcinsel miyim değil miyim?)" dizesinin sonundaki gay ifadesi kısaltılmış. 80'lerdeki orjinal kaydında da, Ultimate'te de böyle bir bilinmezlik yok. Prince ikisinde de gay diyor. Fakat ne olmuşsa 4Ever'da gay sözcüğü ga olmuş. Bilinçli bir sansür olduğunu düşünmek bile istemiyorum, teknik bir hata olmasını da düşünmek istemiyorum. Çünkü sonuç ne olursa olsun eğer Prince'e saygı albümü toplayıp da içine sansür veya teknik hata koyuyorsanız bu ayıptır.

Tabii hakkını yememek lazım. The Hits ve Ultimate toplamalarına göre -Moonbeam Levels şarkısı harici- farklı sürprizleri de var. Mesela Batman filminde kullanılan Batdance ve video kurgusuyla Alphabet Street ilk defa cd formatında karşımızda. Gene sanatçının diğer toplama albümlerinde yer verilmeyen Mountains, Let's Work ve Girls & Boys var ki bu oldukça sevindirici. Albümü arşive atma nedenimse Peach. Sonunda bu erotik şarkımızı yeniden bir toplama albümde gördük ! Kim düşündüyse tebrik ediyorum. Harika seçim. Paisley Park de sürprizlerden biri .

Ses kalitesindeki ufak pürüzler, muhtemel sansür, alışıldık liste derken albümü kötülemiş gibi oldum sanırım fakat aksine albümü beğendim. En azından Prince'i tanımayan genç insanlar veya nostalji isteyenler için tatmini yüksek bir albüm. Arşivlik bir değeri olmamakla birlikte yolda uzun saatler keyiflice dinlenir. 4Ever'ın toplam süresi iki buçuk saati geçiyor. Kartonet tasarımını beğendiğimi söylemeliyim. Siyah beyaz fotoğrafları karşılıyor bizi (yazımda kullandığım fotoğrafların tamamı) ve albümün her sayfasında ağırbaşlılık hakim. Albüm kapağında sağ alt noktasında yer alan dipnot -Prince Roger Nelson (1958-2016)- da etkileyici. İsmiyle müsemma, Prince, sonsuz kadar !
  
Bunları Dinlemek Lazım: Glam Slam, Let's Work, Peach, Moonbeam Levels