Zihnin Arka Sokakları

"Ve en sonunda göreceğin aşk, verdiğin aşka eşit olacaktır." - The Beatles (The End) 🎵🐝💕🌻🌍🐾

22 Mayıs 2018 Salı

Blog Hakkında

İyi ki açmışım bu sayfayı. Gerçekten bunu bugün daha iyi anlıyorum. Çünkü kendimi huzurlu hissettiğim tek yer burası şuanda.

Her ne kadar bir senedir fazla blogumla ilgilenemesem de... Kafamdakileri zamanında gerçekleştiremesem de... Boş sayfasına bakmak bile yetiyor mutlu olmama. Nedenini sormayın. Öyle.

Şuana kadar yaptığım en iyi şey.

Yorum geldiğinde gelmediğinde, yazı yayınladığımda yayınlamadığımda, her zaman, her yerde buraya dönüyorum. Müzik yazma amaçlı kurulsa da zamanla sayfam kendime göre bir anlam kazandı.

Ne bu anlam derseniz, bir motivasyon kaynağı oldu. "Yarın bir şey yazabilirim" ihtimali doğdu.

Parmağımı dahi kıpırdatmak istemiyorum. Fakat ellerim klavye üstünde dolanıyor. Çünkü bir şeyler yazabiliyorum burada. Sonuca vardığını görüyorum. Bu hayatta sonucunu gördüğüm tek şey midir ? Olabilir ? Giriyorsun ve hemen yayında. Şrak. Hiç beklemiyorsun. Endişe duymuyorsun. Olup bitiyor her şey.

Söylemek istediğim çok şeyler var. Fakat söyleyemiyorum. Paylaşamadığımdan veya paylaşmak istemediğimden değil. Durumu aktarmada güçlük çekiyorum. Daha önce konuşmuştuk hatırlarsanız. Müzik ve sinemanın gücü. Yeteneğim olsa bir film çeker hislerimi anlatabilirdim. Veya notaları sıralarım. Belki steteskopla kalbimi dinleseniz ? Veya elimi tutsanız ? A yok daha neler. Saçmalıyorum. Hislerimi dökmek imkansız. İçime kilitlendiler. Şarkıdaki gibi, içimde ölen biri var. Evet, güzel anlattım.

Dün elimi kestim yemek sırasında. Hissetmedim. Sevdiklerime kötü şeyler söyledim. Üzülmedim. Bir şeyler gitmiş demek. İçim boşalmış. Çürük Zihin.

Çürük dedim de, geçen gün dişim çürümüş. Hoplaya zıplaya doldururlar sandım ama iğneler işe yaramadı. Uyuşmadım. Yemin ederim. Derine doğru kazdılar. Sonra üstünü doldurdular. Biraz canım yandı. Ama hepsi o. Canım yanmıyor. Yanacak bir şey kalmamış olabilir mi ? Mümkün mü ? Bu hayatta her şey mümkün bence. Hayreti mucit. Oysa her yeni günde şaşırmamız lazımken. Gerekiyor mu bu şaşırma ? Şaşırıyor muyuz ? Bitecek bir şeyin nesi şaşırtıcı ki ? Tükenecek bir pilden ne beklentiniz olabilir ?

Deniyorum. Buna inanın. Kapıları çalıyorum. Bulutları sayıyorum. Sonunda olacağına varıyor.

Sevgiler.


4 yorum:

  1. Hislerine yer acmak zorundasin. Onlar senin özünün sesi. Kimse anlamasa da, dinlemese de, sen oturup onlari dinlemek zorundasin. Yönlendirmeden ve sefkatle.

    YanıtlaSil
  2. buraya da o kadar yağmur yağsa bence hepimiz aynı şekilde olurduk! :)) Fermina foto yolladı da... o.O geçmiş olsun.

    bulutları saymak, bu resmen çaba... bence değecek!
    <3

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Umarım yağmurun etkisidir. Bu sabah Tunalı'da yürürken onu düşündüm. Ya şimdi yağmur indirse naparım? Sel götürdü resmen. Nasıl oluyorsa bu... Teşekkürler... :)

      ^_^

      Sil